معماری سازمانی در معنای عمومی و ساده آن ساختار و طراحی سازمان با نگاهی کل نگر است. در یک تعریف دقیق تر و انتزاعی تعریف معماری سازمانی:
شناخت مولفه ها و اجزاء سازمان،
شناخت وظایف هر مولفه
و سپس شناخت ارتباط بین مولفه ها و اجزا ء سازمانی
با یکدیگر ،
و با محیط بیرونی است .
معماری سازمانی شامل چهار معماری مرتبط با یکدیگر است که به اختصار توضیح داده می‌شود.
معماری کسب و کار
معماری کاربرد ها
معماری داده / اطلاعات
معماری زیر ساخت
معماری کسب و کار (Business Architecture):
این معماری استراتژی، ساختار و حاکمیت سازمانی و فرآیندهای اصلی انجام کار
ا (Core Business Process) را تعریف می نماید. معماری فناوری اطلاعات زیر ساخت و محیط لازم برای کارایی بیشتر و عملکرد مناسب فعالیت کاری را ایجاد می نماید.
معماری داده‌ها/اطلاعات (Data/Information Architecture)
این معماری ساختار منطقی و فیزیکی داده‌های مورد نیاز سازمان و همچنین منابع لازم برای مدیریت این داده ها را مشخص و تشریح می نماید. این معماری باید به خوبی تعریف شده باشد تا معماری فناوری اطلاعات چگونگی ذخیره و بازیابی و انتقال داده‌های سازمان را به صورت مؤثر و کارآمد، پشتیبانی نماید. معماری فناوری اطلاعات خود دارای ساختارهای داده ای است که می‌باید توسط معماری داده در نظر گرفته شود.
معماری سیستم های کاربردی(Application Systems Architecture):
این معماری طرح اصلی کلیه سیستم‌های کاربردی می‌باشد و در آن سیستم‌های کاربردی مورد نیاز فعالیت، تعامل آنها و روابط بین سیستم های کاربردی و چگونگی پشتیبانی آنها از فرآیندهای اصلی انجام کار در سازمان می‌باشد. هم افزایی زیادی بین این معماری و معماری فناوری اطلاعات وجود دارد.
سیستم‌های کاربردی از سرویس‌هایی که معماری فناوری اطلاعات در اختیار می‌گذارد استفاده می‌کنند تا بتوانند ویژگی‌های ضروری مانند توانایی کار با یکدیگر، امنیت مدیریت پذیری را دارا باشند.
در بعضی موارد به لحاظ کارایی باید سرویس‌هایی از سیستم کاربردی در زیر ساخت فناوری طراحی شوند.
معماری فناوری اطلاعات یکپارچگی سیستم های کاربردی را پشتیبانی می‌نماید. همچنین زیر ساخت و استانداردهای لازم برای تبادل اطلاعات بین سیستم های کاربردی را فراهم می‌کند.
معماری فناوری اطلاعات (Technology Architecture):
شامل شناخت و تفکیک مؤلفه های اصلی فناوری اطلاعات مانند زیر ساخت‌ها، شبکه، سخت افزار، نرم افزار، سیستم‌های عامل و غیره بوده و همچنین. تعریف کارکردها و وظایف اصلی هر مؤلفه و شناخت و تعریف واسطه های لازم به همراه استانداردهای حاکم بر آن و چگونگی تعامل بین مؤلفه های مختلف فناوری اطلاعات را در بر می گیرد.