منابع انسانی به عنوان ارزشمندترین دارائی فراموش شده سازمان هاست که نقش مهمی در دستیابی به پیروزی و شکست سازمانی دارد. استفان کاوی در کتاب عادت هشتم ، می نویسد انسان کامل در چهار بعد است : جسم ،ذهن ، دل و روان.
و انسان کامل برای تکامل این چهار بعد تلاش می کند. بدین صورتکه
• جسم هر انسان خواهان حقوق و مزایای منصفانه است .
• ذهن هر انسانی در سازمان فریاد می زند : از من بطور خلاق استفاده کن.
• دل در پی رفتار مهربان و توجه به عواطف است .
• و روان خدمت به نیازهای انسانی به صورت اخلاقی را می طلبد.
اگر هر کدام از این نیازها برآورده نشود وضعیت عدم تعادل پیش می آید و لاجرم آدمی ناگزیر از نشان دادن واکنش است. و واکنشهایی از قبیل سرکشی ، از زیر کار در رفتن ، بدخواهی ، زد و بند ، افسردگی ، فسیل شدن و ... را از خود بروز می دهد.
در عوض ، انسان کامل در سازمان ، با تمام وجود متعهد به کار است و با هیجانی خلاق منافع خود ، سازمان و جامعه را تحقق می بخشد .